Ur. w 1815 r. w Zabłudowie (niedaleko Białegostoku, zm. prawdopodobnie w 1862 roku); polski lekarz, spiskowiec i zesłaniec. Studia medyczne rozpoczął w Akademii Medyko-Chirurgicznej w Wilnie, jednakże z powodu udziału w spisu (zmierzającego do uwolnienia polskich więźniów politycznych z carskich więzień) i karnego zesłania na Syberię (w 1841 roku) studiów tych nie ukończył (przerwał je na trzecim roku). Karę odbywał w Tomsku, gdzie (pomimo braku formalnego wykształcenia) pracował jako lekarz – opiekując się najuboższymi. W 1858 roku objęty został amnestią, dzięki czemu (już w Petersburgu) dokończył swoje studia medyczne. Wkrótce, wspólnie z mieszkającymi w tym mieście Polakami i rodakami z innych regionów zachodniej guberni, a także z Warszawy, założył kampanię przewozów statków. W 1860 roku uzyskał pozwolenie (koncesję) na prowadzenie takiej działalności w dorzeczu rzeki Ob. Niestety zginął w 1862 roku.
Źródło: Z. A. Judycki, Lekarze polskiego pochodzenia w świecie, Kielce, 2020; także: Z. J. Wójcik, Adamowski Józef Joachim, w: Słownik biograficzny techników polskich, t. 23, praca pod red. J. Piłatowicza, Warszawa 2012, s. 7.