BORUCKI Gwidon ps. Guido Lorraine, aktor, piosenkarz; ur. 2 września 1912 w Krakowie, zm. 31 grudnia 2009 w Melbourne (Australia), syn Maurycego i Czarny z Körnerów. Wykształcenie: Wyższa Szkoła Handlu Zagranicznego we Lwowie 1933-34. Piosenkarz w wielu lokalach nocnych w polskich miastach, m.in. we Lwowie 1934-37; aktor i śpiewak w Cyruliku Warszawskim Fryderyka Jarossego 1937-39; członek zespołu teatralnego Henryka Warsa, a następnie Feliksa Konarskiego-Refrena 1940-1942; członek czołówki teatralnej II Korpusu Polskiego, z którym przeszedł cały szlak bojowy od Iranu do Włoch (jako pierwszy po zwycięskiej bitwie o Monte Cassino odśpiewał pieśń Czerwone maki) 1942–1947; aktor występujący w teatrach oraz filmach angielskich; śpiewak wykonujący piosenki w różnych językach w rewii na lodzie w Stoll Theatre w Londynie 1947-1959, założyciel grupy teatralnej w Melbourne (przedstawienia, rewie, koncerty, kabaret) 1960. Autor artykułów w prasie polonijnej w Australii. Prezes Związku Artystów Scen Polskich w Australii 1965. Członek: Związku Artystów Scen Polskich w Londynie 1945-2009, British Equity Association w Londynie 1946-2009. Odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Monte Cassino, Italy Star, Defence Medal. Zainteresowania/hobby: filatelistyka.
Lit.: Borucki G. Artyści polscy w czasie II wojny światowej, „Polish Kurier” (Melbourne) nr 116-123 z 1997; 60–lecie występów artystycznych Gwidona Boruckiego (druk ulotny), Melbourne 1992; Żongołłowicz B., Jego były Czerwone maki…, Życie i kariera Gwidona Boruckiego-Guido Lorraine’a, Toruń 2010.
